Dat ben ik. Een Europese korthaar, dat is eigenlijke een gewone huiskat. Al klinkt de naam best wel deftig, al zeg ik het zelf. Europese korthaar.
Oorspronkelijk stammen we af van boerenkatten. Ik ben geboren in Emmen maar of mijn ouderlijk huis een boerderij was, dat kan ik me niet meer herinneren.

Van die tijd herinner ik me namelijk helemaal niets. Ik ben ongeveer in mei 2005 geboren. De mensen die ik heb uitgekozen om bij te gaan wonen, weten dat ook niet precies. Mijn moeder scheen een wilde kat geweest te zijn en toen ik een week of 8, 9 was heeft ze mij in de steek gelaten. Ik moest voor mezelf gaan zorgen, je kan wel zeggen dat ik vroeg op eigen benen (ehh poten) stond. Er was iemand in de buurt die elke dag een schoteltje melk voor me neerzette en wat kattevoer. Ik dacht daar wil ik wel wonen en bleef gewoon voor de deur wachten tot hij thuis kwam. Na een tijdje werd ik meegenomen, heel ver weg. Ik moest in een mandje zitten en vond het helemaal niet leuk. Eerder heel erg eng.

Bij dat nieuwe adres waren nog meer katten die eerst niets van mij moesten hebben en alleen maar naar me bliezen. Dat was ook helemaal eng en ik weet nog wel dat ik mij toen onder de bank verstopte. Niemand kon mij daar pakken. Maar ja, na verloop van tijd krijg je toch honger en ben ik maar gaan kijken of er wat te eten voor me was. Gelukkig waren de mensen wel heel aardig. Er kwamen ook heel veel mensen en iedereen wilde me optillen en vasthouden. Dat was ook niet zo leuk. Al die vreemde geurtjes, die handen, die aan me zaten. Brrrr was eng maar tegelijkertijd toch ook wel fijn, want aan de stemmen te horen vonden ze me wel erg lief.